Urazy są nieodłącznym, wręcz naturalnym elementem ludzkiego życia. Nie należy ich kojarzyć tylko z wypadkiem drogowym czy wypadkiem przy pracy. Dotykają niemal każdego, w najróżniejszej sytuacji, niekiedy człowiek nawet nie ma świadomości ich powstania. Różnego rodzaju dysfunkcje mogą wystąpić i utrwalać się nawet po dłuższym unieruchomieniu czy po przebytych operacjach. Zawsze jednak, we wszystkich przypadkach symptomem urazów są dolegliwości bólowe i pewne ograniczenia, których nie należy lekceważyć. Proszę zwrócić uwagę, jak ważna jest fizjoterapia przewlekłych stanów pourazowych.
Istota fizjoterapii przewlekłych stanów pourazowych
Fizjoterapia przewlekłych stanów pourazowych to działanie, którego efektem jest przywrócenie sprawności układu ruchu i sprawności psychicznej. Prowadzi do odzyskania utraconej funkcji, poprzez przywrócenie pełnego, bezbolesnego zakresu ruchu w stawie oraz odzyskanie siły, wytrzymałości i elastyczności tkanek. Fizjoterapia po urazach, właściwie przeprowadzona, pozwala Pacjentowi na powrót do pełnej sprawności, a w niektórych przypadkach może nawet uchronić chorego przed zabiegiem operacyjnym. Fizjoterapia przewlekłych stanów pourazowych jest zatem narzędziem do przywrócenia zdrowia i sprawności pacjenta, który odczuwa skutki niewyleczonego urazu lub wcześniejszego, niewłaściwego postępowania medycznego.
Przyczyny powstawania przewlekłych stanów pourazowych
Każdy człowiek w swoim życiu wielokrotnie narażony jest na urazy. Nie dotyczy to wyłącznie grupy sportowców czy osób wykonujących specyficzne zawody. Urazu można doznać podczas wykonywania zwyczajnych, codziennych czynności, takich jak chodzenie, noszenie ciężkich przedmiotów, sprzątanie, wykonywanie prac ogrodowych, jazda samochodem, rowerem czy coraz bardziej popularną elektryczną hulajnogą. Najczęstszą przyczyną urazów są upadki, przeciążenia, oparzenia, porażenia prądem i zdarzenia komunikacyjne.
Lekceważone lub “zaleczone” domowymi sposobami urazy ciała, prowadzą do powstania i utrwalenia przewlekłych stanów pourazowych. Niewłaściwe oddziaływanie na zmianę w obszarze układu ruchu, może doprowadzić do nasilenia się pierwotnych dolegliwości, a także do wystąpienia całkowicie nowych problemów. Zwykle dochodzi do nawrotów tej samej kontuzji lub powstania urazów w innych, powiązanych obszarach organizmu. Objawy stopniowo będą narastać, powodować ból i ograniczenie zakresu ruchu, a im dłużej Pacjent będzie zwlekał z podjęciem właściwego leczenia, tym dłuższa i trudniejsza będzie terapia. Wczesne wprowadzenie rehabilitacji czy fizjoterapii pozwoli uniknąć licznych, możliwych do wystąpienia powikłań.
W jakim celu stosowana jest fizjoterapia
W przypadku powstania urazu bardzo ważna jest szybka reakcja, właściwa diagnoza i leczenie. W przeciwnym razie powstają stany przewlekłe, które mogą powodować kolejne urazy w tym samym miejscu lub innej części narządu ruchu. Jeśli pierwotny stan pourazowy nie jest wyleczony lub jest leczony nieprawidłowo, to może być przyczyną kolejnych dolegliwości i dysfunkcji w obrębie układu ruchu.
Jaki jest zatem cel leczenia fizjoterapeutycznego?
- przywrócenie utraconej funkcji narządów ruchu
- przywrócenie pełnego zakresu ruchu
- zniwelowanie przewlekłego bólu
- przywrócenie sprawności w znacznym stopniu
- poprawa motoryki
- powrót do pierwotnej sprawności
- zmniejszenie powstawania zrostów w tkankach miękkich i powięzi
- przyspieszenie procesu gojenia się tkanek
- poprawa elastyczności i wytrzymałości tkanek
- zlikwidowanie wszelkich zaburzeń w obrębie tkanek miękkich
- przeciwdziałanie skutkom ubocznym podjętego leczenia
- ograniczenie wystąpienia zaburzeń strukturalnych
- usunięcie nieprawidłowości w funkcjonowaniu stawów, więzadeł, tkanki mięśniowo-powięziowej i nerwów obwodowych
- łagodzenie skutków psychicznych związanych z urazem
- wspomaganie terapii stresu pourazowego i stanów lękowych
Wskazania do fizjoterapii przewlekłych stanów pourazowych
Fizjoterapia zalecana jest w leczeniu urazów narządów ruchu i stanów pourazowych ostrych, podostrych i przewlekłych. Niezwykle pomocna i skuteczna będzie również w leczeniu następstw złamań kości, uszkodzenia naczyń, nerwów, mięśni i ścięgien, amputacji, urazów: mózgu, kręgosłupa, narządów wewnętrznych oraz urazów wielomiejscowych i wielonarządowych.
Ponieważ ciało ludzkie stanowi jedną, spójną całość, to urazy w obszarze narządu ruchu nie oznaczają wyłącznie braku możliwości poruszania pewną częścią ciała. Prowadzą do niewydolności innych funkcji fizycznych, a także do powstania konsekwencji psychicznych. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na naszym blogu: https://versusmedicus.pl/jak-rozpoznac-traume-w-ciele-pacjenta/.
Zobacz także:
- Czym jest rozluźnianie mięśniowo-powięziowe?
Pośród metod terapeutycznych, stosowanych w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych, przywrócenia prawidłowej funkcji powięzi i wsparcia obszarów osłabionych przez jej uszkodzenie, najbardziej skutecznym okazuje się rozluźnianie mięśniowo-powięziowe. Mobilizacja powięzi, zwiększenie jej elastyczności oraz rozluźnienie i rozciągnięcie powięzi w celu złagodzenia napięcia, likwiduje wiele schorzeń i dolegliwości oddalonych od miejsca bólu zarówno czasowo, jak i przestrzennie. - Czym jest powięź? Rola i funkcje powięzi w ciele człowieka
Powięź to tkanka, która tworząc sieć otulającą i napinającą poszczególne elementy ludzkiego ciała, scala je w jedną spójną konstrukcję. Włókna kolagenowe tkanki łącznej tworzą zewnętrzną osłonę poszczególnych mięśni, grup mięśniowych i całej warstwy, utrzymują strukturalną jedność ciała oraz pełnią funkcję ochronną. Powięź odgrywa również niezwykle ważną rolę w procesach biochemicznych, hemodynamiki, komunikacji międzykomórkowej oraz funkcję immunologiczną. - Fizjoterapia w leczeniu urazów sportowych
Nie tylko osoby amatorsko uprawiające sport, ale również zawodowi sportowcy są narażeni na urazy i przeciążenia. W przypadku urazów sportowych zwykle nie ma potrzeby leczenia farmakologicznego, a operacje chirurgiczne dotyczą jedynie bardzo poważnych kontuzji. Urazy sportowe i przeciążenia wymagają fizjoterapii lub rehabilitacji, a im wcześniej, tym lepiej. Całkowite zaniechanie terapii może doprowadzić do negatywnych i nieodwracalnych skutków.