Versus Medicus

Osteopatia a zdrowie psychiczne – holistyczne podejście do dobrostanu pacjenta

Zdrowie psychiczne definiowane jest jako pełny dobrostan fizyczny, psychiczny i społeczny człowieka. Jednakże coraz częściej psychiczna możliwość do rozwoju i samorealizacji w otoczeniu społecznym zostaje zachwiana, spada pewność siebie i poczucie własnej wartości, trudność stanowi dokonywanie wyborów i zwyczajne, codzienne funkcjonowanie w granicach norm społecznych i kulturowych. Zaburzenia psychiczne pozbawiają człowieka radości, szczęścia czy zadowolenia z życia. Taki stan prowadzi do wyczerpania i przekłada się na zdrowie pacjentów. W terapii zdrowia psychicznego niezwykle cenna jest osteopatia.

Czym jest osteopatia?

Osteopatia jest dziedziną medycyny niekonwencjonalnej, której głównym działaniem jest terapia manualna. W osteopatii kluczowe jest całościowe podejście do organizmu, obejmujące terapię stawów, tkanek miękkich oraz nerwów, ukierunkowane na poprawę stanu zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Cechuje ją wysoka skuteczność w leczeniu wielu dolegliwości bólowych, występujących w różnego rodzaju schorzeniach, przy czym szczególnie ważne jest dążenie do wzmocnienia układu odpornościowego, wspomagającego samoregulację i samoleczenie. Osteopatia rozwiązuje więc problemy w zakresie funkcjonowania systemu nerwowo-mięśniowego i związanych z nim objawów psychofizycznych.   

Osteopatia a stres

Wydawać by się mogło, że stres jest nieodzownym elementem życia każdego człowieka i nie ma w tym nic szczególnego. Jednak stres utrzymujący się dłuższy czas, upośledza system odpornościowy organizmu i jest szkodliwy dla zdrowia. Dzieje się tak dlatego, że w sytuacji stresowej uaktywnia się współczulny układ nerwowy i długotrwale pozostaje w stanie nadmiernego pobudzenia. Brak aktywności układu przywspółczulnego nie pozwala ciału odpocząć i się zregenerować, czego skutkiem są różne dysfunkcje, choroby i zaburzenia, m.in. nadciśnienie tętnicze, zaburzenie trawienia i wrzody żołądka, spadek odporności, osłabienie, zmęczenie i nerwica. W takiej sytuacji rolą osteopaty jest doprowadzenie do zrównoważenia autonomicznego układu nerwowego, wyeliminowanie dysfunkcji somatycznych, związanych z bólem i napięciem tkanek, zniwelowanie napięć w obrębie mięśni, przywrócenie naturalnej ruchomości w stawach i w obrębie jamy brzusznej oraz usprawnienie funkcji narządów.

Osteopatia a nerwica

Nerwica to zaburzenia czynnościowe funkcji komorek mózgowych, wywołane na skutek urazów psychicznych i fizycznych, chorób oraz wielu innych czynników zewnętrznych lub indywidualnych uwarunkowań wewnętrznych. W leczeniu nerwicy bardzo ważna jest osteopatia, traktująca ludzkie ciało jako zintegrowany system. Dzięki terapii, która rozpoczyna się od wykrycia i oddziaływania na pierwotną przyczynę nerwicy, osteopata skutecznie usuwa z ciała napięcia i skurcze, powstałe wskutek przeciążenia emocjonalnego. Poprawa funkcjonowania tkanki mózgowej następuje dzięki zharmonizowaniu funkcjonowania układów nerwowego i hormonalnego oraz uregulowaniu mózgowego przepływu krwi i krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego. Pacjent zwykle po pierwszej sesji odczuwa ulgę, znika napięcie i ból, poprawia się sen, apetyt i zdolność do pracy, a nawet nastrój. Oprócz tego, że stabilizuje się stan emocjonalny, to następuje znacząca poprawa funkcjonowania wszystkich narządów wewnętrznych. Nerwica należy do zaburzeń, które są odwracalne, nie wywołują zmian osobowości ani objawów psychotycznych. Nie mniej jest jedną z najczęstszych chorób neuropsychiatrycznych, dotykającą osoby w każdym wieku. Osteopata może skutecznie pomóc wyleczyć się z tej choroby.

Osteopatia a zaburzenia psychosomatyczne

Zaburzenia psychosomatyczne wyrażają się przez dolegliwości cielesne, które jednak swoje podłoże mają w ludzkiej psychice. To właśnie postawa ciała oraz napięcie struktur mięśniowo-powięziowych świadczy o zaburzeniu równowagi autonomicznego układu nerwowego. Osteopatia ukierunkowana jest na uwalnianie stresu z ciała, poprzez poszukiwanie źródła dysfunkcji i diagnozę stawianą na podstawie sygnałów jakie wysyła ciało. Praca z zaburzeniami psychosomatycznymi odbywa się najczęściej za pomocą: terapii czaszkowo-krzyżowej, a więc na poprawie kondycji struktur wewnątrz czaszki; terapii powięziowej, czyli manipulacji właściwych punktów na całym ciele; terapii wisceralnej, oddziałującej na funkcjonowanie narządów wewnętrznych lub równoważenia napięć więzadłowych. 

Osteopatia a stany lękowe

Osteopatia, dzięki zastosowaniu manipulacji ruchowych i uciskowych, przywraca organizm do równowagi również w przypadku zaburzeń lękowych. Stany lękowe powstają na skutek przeżytych traum, silnego stresu, wypadków, urazów a także depresji. Napięcia występujące w ciele wywołują różne dolegliwości fizyczne i psychiczne. Mogą objawiać się bólem głowy, zaburzeniami w funkcjonowaniu układu pokarmowego, poceniem się, drżeniem ciała oraz uczuciem ciągłego poirytowania. Problemy z koncentracją, ze snem, chroniczne zmęczenie i brak chęci do działania znacznie utrudniają nie tylko aktywność zawodową, ale również codzienne funkcjonowanie. W celu zlikwidowania przeciążenia wywołanego długotrwałym stresem oraz wyeliminowania wszelkich napięć w ciele, osteopaci niezwykle skutecznie stosują techniki manualne, techniki terapii czaszkowo-krzyżowej, energetyzacji mięśni, terapie miękkotkankowe, manipulacje mięśniowo-powięziowe oraz terapię punktów spustowych.

Zobacz także:

  • Czym jest rozluźnianie mięśniowo-powięziowe?
    Pośród metod terapeutycznych, stosowanych w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych, przywrócenia prawidłowej funkcji powięzi i wsparcia obszarów osłabionych przez jej uszkodzenie, najbardziej skutecznym okazuje się rozluźnianie mięśniowo-powięziowe. Mobilizacja powięzi, zwiększenie jej elastyczności oraz rozluźnienie i rozciągnięcie powięzi w celu złagodzenia napięcia, likwiduje wiele schorzeń i dolegliwości oddalonych od miejsca bólu zarówno czasowo, jak i przestrzennie.
  • Czym jest powięź? Rola i funkcje powięzi w ciele człowieka
    Powięź to tkanka, która tworząc sieć otulającą i napinającą poszczególne elementy ludzkiego ciała, scala je w jedną spójną konstrukcję. Włókna kolagenowe tkanki łącznej tworzą zewnętrzną osłonę poszczególnych mięśni, grup mięśniowych i całej warstwy, utrzymują strukturalną jedność ciała oraz pełnią funkcję ochronną. Powięź odgrywa również niezwykle ważną rolę w procesach biochemicznych, hemodynamiki, komunikacji międzykomórkowej oraz funkcję immunologiczną.
  • Fizjoterapia w leczeniu urazów sportowych
    Nie tylko osoby amatorsko uprawiające sport, ale również zawodowi sportowcy są narażeni na urazy i przeciążenia. W przypadku urazów sportowych zwykle nie ma potrzeby leczenia farmakologicznego, a operacje chirurgiczne dotyczą jedynie bardzo poważnych kontuzji. Urazy sportowe i przeciążenia wymagają fizjoterapii lub rehabilitacji, a im wcześniej, tym lepiej. Całkowite zaniechanie terapii może doprowadzić do negatywnych i nieodwracalnych skutków.
Scroll to Top