Zaburzenia czynności fizjologicznych, dotyczące nieprawidłowego ssania czy połykania, utrudniają lub uniemożliwiają prawidłowy rozwój dziecka. Dlatego już na wczesnym etapie życia wymagają badania pediatrycznego, neurologicznego, ortopedyczno-manualnego, albo nawet całkowitego badania klinicznego. Strategie leczenia dobierane są w zależności od przyczyny dysfunkcji. W większości dysfunkcji związanych z ssaniem czy połykaniem, zwykle wystarczające będzie zastosowanie leczenia manualnego, jak w przypadku przetrwałych odruchów u dzieci.
Anatomia i fizjologia ssania i połykania
Odruch ssania jest naturalnym i najsilniejszym odruchem, umożliwiającym dziecku umiejętne pobieranie pokarmu. Odruch ssania pojawia się już w życiu płodowym dziecka, około piętnastego tygodnia. W 32. tygodniu ciąży następuje zaś pełna koordynacja odruchu ssania, połykania i oddychania. Ssanie i połykanie jest zatem odruchem fizjologicznym, który ma zapewnić niemowlęciu przeżycie. W szóstym miesiącu życia dziecka odruch ssania przekształca się w kontrolowane ssanie świadome.
Aby dziecko mogło rozwijać się prawidłowo, odruch ssania jest niezbędny. Nie tylko koordynuje połykanie i oddychanie torem nosowym, ale też reguluje pracę jelit i ułatwia wypróżnianie. Poza tym, daje dziecku poczucie bezpieczeństwa, rozładowuje napięcie, wycisza i uspokaja. Prawidłowe ssanie jest również warunkiem wykształcenia właściwej pionizacji języka.
Funkcjonowanie odruchu ssania jest zależne od nerwów V, VII, IX i XII, natomiast połykania – od V, VII, IX, X i XII. Prawidłowa synchronizacja ssania, połykania i oddychania warunkuje:
- zdolności motoryczne
- stan pobudzenia
- rozwój mowy
- rozwój posturalny
- rozwój ego
- koordynację wzrokowo-ruchową
Znaczenie ssania i połykania dla prawidłowego rozwoju dziecka
Ten bezwarunkowy odruch, jakim jest ssanie i połykanie odgrywa w rozwoju dziecka bardzo ważną rolę.
- Ssanie i połykanie pokarmu wspomaga rozwój mięśni jamy ustnej, szyi i tułowia.
- Wspomaga budowanie więzi uczuciowej.
- Kształtuje rozwój posturalny, wzrokowy i słuchowy.
- Reguluje cykle spanie-budzenie.
- Kształtuje właściwe zachowania dotyczące orientacji, uwagi i komunikacji niewerbalnej.
- Aktywność jamy ustnej podczas ssania prowadzi do oczyszczenia trąbek słuchowych.
- Kształtuje percepcję wzrokową oraz wzrokową orientację na dźwięk.
- Tworzy umiejętność automatycznego połykania nadmiaru śliny.
- Stymuluje napięcie mięśniowe i mobilność w obrębie szczęki, języka, warg i policzków.
- Wspomaga prawidłową produkcję dźwięków mowy.
Dysfunkcje ssania i połykania
Zaburzenia ssania i połykania u niemowląt mogą objawiać się na kilka sposobów:
- dziecko nie podejmuje próby karmienia się
- nie chwyta brodawki albo natychmiast ją wypuszcza z ust
- niemowlę pręży się i płacze
- podczas karmienia dziecko odchyla główkę do tyłu
- nie wykazuje aktywnej pracy mięśni warg, policzków i języka
- dławi się jedzeniem, kaszle lub wymiotuje
- dziecko zachłystuje się jedzeniem, pokarm wypływa ustami lub nosem
Dysfunkcje ssania i połykania u dzieci najczęściej są efektem:
- niskiej masy urodzeniowej wcześniaków
- wady serca
- obniżonego napięcia mięśniowego
- niedowładu mięśni okolicy twarzy i szyi
- zaburzeń w budowie anatomicznej głowy
- problemów z oddychaniem
- zaburzeń układu pokarmowego
- choroby refluksowej przełyku
- wad wrodzonych przewodu pokarmowego
- niewykształcenia lub zwężenia przełyku
- dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego
- niedokrwienia mózgu pochodzenia naczyniowego
Dysfunkcje ssania i połykania u dzieci bardzo często towarzyszą również chorobom wrodzonym, takim jak zespół Downa lub mózgowe porażenia dziecięce. Zaburzenie ssania i połykania każdorazowo wymaga pilnej interwencji lekarza pedriatry. Brak odruchu połykania często prowadzi do infekcji w obrębie dróg oddechowych.
Strategie leczenia ssania i połykania
Jeśli nie uda się naturalnie pobudzić u dziecka odruchu ssania, należy skorzystać z pomocy fizjoterapeuty dziecięcego, który dzięki specjalistycznym metodom będzie w stanie stymulować prawidłowy rozwój dziecka. Techniki osteopatyczne, mające na celu równoważenie napięcia w obrębie ciała dziecka, wspomagają przywrócenie prawidłowego krążenia krwi i limfy w organizmie. Zniwelowanie problemów w obrębie układu pokarmowego niekiedy okazuje się wystarczające do wyeliminowania zaburzenia ssania i połykania.
Oczywiście każde działanie musi być poprzedzone diagnostyką, a leczenie dysfunkcji ssania i połykania u niemowląt uzależnione jest od rodzaju zaburzenia i jego przyczyny.
Jeśli są Państwo zainteresowani zastosowaniem technik powięziowych w pediatrii, zwłaszcza w leczeniu zaburzeń na poziomie czaszki i zaburzeń trzewnych, to już dziś zachęcamy do zapoznania się z terminarzem szkoleń na 2024 rok: https://versusmedicus.pl/zastosowanie-technik-powieziowych-w-pediatrii/.
Zobacz także:
- Rola tkanki łącznej w prawidłowym działaniu układu ruchu
Podstawowym budulcem układu kostnego człowieka jest tkanka łączna szkieletowa. Wyodrębnione w niej tkanki – kostna i chrzęstna, stanowią fundament układu ruchu, zapewniając stabilność i wytrzymałość całego szkieletu. Dzięki tkance łącznej, kości mogą skutecznie przenosić siły mięśni, umożliwiając swobodne ruchy i chroniąc narządy wewnętrzne przed urazami. - Dotyk tensegracyjny w leczeniu zaburzeń mięśniowo – szkieletowych
Tensegrity Touch to nowoczesna metoda leczenia, która pomaga skutecznie redukować napięcie mięśniowe i poprawiać elastyczność powięzi, co zmniejsza lub całkowicie eliminuje przewlekłe dolegliwości bólowe. Dzięki delikatnym technikom ścinania, nacisku i skręcania, terapeuta wspomaga naturalne procesy samoregulacji organizmu, pomaga przywrócić równowagę i ruchomość stawów Pacjenta. - Czym jest rozluźnianie mięśniowo-powięziowe?
Pośród metod terapeutycznych, stosowanych w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych, przywrócenia prawidłowej funkcji powięzi i wsparcia obszarów osłabionych przez jej uszkodzenie, najbardziej skutecznym okazuje się rozluźnianie mięśniowo-powięziowe. Mobilizacja powięzi, zwiększenie jej elastyczności oraz rozluźnienie i rozciągnięcie powięzi w celu złagodzenia napięcia, likwiduje wiele schorzeń i dolegliwości oddalonych od miejsca bólu zarówno czasowo, jak i przestrzennie.