Nie tylko osoby amatorsko uprawiające sport, ale również zawodowi sportowcy są narażeni na urazy i przeciążenia. W przypadku urazów sportowych zwykle nie ma potrzeby leczenia farmakologicznego, a operacje chirurgiczne dotyczą jedynie bardzo poważnych kontuzji. Urazy sportowe i przeciążenia wymagają fizjoterapii lub rehabilitacji, a im wcześniej, tym lepiej. Całkowite zaniechanie terapii może doprowadzić do negatywnych i nieodwracalnych skutków.
Najczęstsze rodzaje urazów sportowych
Urazy sportowe dotyczą niemal każdej dyscypliny sportu i chociaż wyszczególnia się sporty walki, rajdy samochodowe, narciarstwo czy piłkę nożną jako te, podczas których urazy dotykają zawodowców, to urazy u amatorów wcale nie są rzadkością. Bieganie, pływanie, jazda na rowerze, gra w siatkówkę, koszykówkę, a nawet w kręgle, również mogą skończyć się kontuzją w mięśniach, stawach, ścięgnach, więzadłach, kościach czy nerwach.
Urazy sportowe można podzielić na dwie kategorie:
- Urazy ostre, które są następstwem urazu mechanicznego, występują nagle i można do nich zaliczyć: stłuczenie, skręcenie kostki czy kolana, zwichnięcie stawów skokowych, naciągnięcie i naderwanie mięśni, złamanie kości, a także uszkodzenie więzadeł łokci czy kolan.
- Urazy przewlekłe, które rozwijają się stopniowo, na skutek przeciążenia i nieprawidłowego obciążenia struktur mięśniowo-szkieletowych.
Urazy u zawodowców i amatorów
Urazy u profesjonalistów są tak częste, że posiadają już swoje jednoznaczne określenia:
- łokieć tenisisty czy golfisty
- kolano biegacza, skoczka
- plecy pływaka
- uszkodzenie ścięgna Achillesa
- zespół cieśni nadgarstka
- bark zamrożony
Osoby uprawiające sport amatorsko, narażone są na urazy, nie tyle z powodu intensywnych treningów czy ogromnego wysiłku w czasie zawodów, jak zawodowi sportowcy, co na skutek niewłaściwego przygotowania do treningu, nieodpowiedniego stroju, sprzętu czy nieprawidłowej diety, braku rozgrzewki, niekontrolowanej aktywności ponad siły lub też braku ochłodzenia organizmu po treningu.
Sportowcy amatorzy nie mają trenera, ani opiekuna medycznego, a brak wiedzy fachowej, niewłaściwa suplementacja i często przetrenowanie może prowadzić do powstania przeciążeń i urazów. Dlatego do przywrócenia prawidłowych funkcji narządów ruchu konieczna jest pomoc fizjoterapeuty. Program technik terapeutycznych, takich jak: osteopatia, terapia manualna, ćwiczenia wzmacniające i rozciągające czy masaż, jest opracowywany indywidualnie dla każdego Pacjenta, w zależności od rodzaju urazu sportowego, wieku Pacjenta i prowadzonego przez niego stylu życia. Warto bowiem zaznaczyć, że ryzyko wystąpienia urazów związane jest nie tylko ze sportem, ale też bardzo często z rodzajem wykonywanej pracy.
O ile urazy ostre dają jednoznaczne objawy i są widoczne natychmiast w miejscu, w którym powstały, to urazy przewlekłe ujawniają się po jakimś, nawet bardzo odległym czasie i najważniejsze jest wtedy znalezienie źródła powstałej dysfunkcji. Jeśli będą Państwo zainteresowani istotą leczenia fizjoterapeutycznego, zapraszamy do artykułu: Fizjoterapia przewlekłych stanów pourazowych
Rola fizjoterapii w leczeniu urazów sportowych
Fizjoterapia w leczeniu urazów sportowych odgrywa kluczową rolę. Odpowiednio przeprowadzona, pozwala Pacjentowi szybko wrócić do pełnej sprawności.
Jak zatem wygląda rehabilitacja po urazach sportowych?
- w pierwszym okresie po urazie należy unikać dalszego obciążenia uszkodzonej struktury
- działanie fizjoterapeuty zorientowane jest na łagodzenie bólu i zredukowanie stanu zapalnego
- później następują działania związane z poprawą ruchomości i ze wzmocnieniem mięśni
- odpowiednio dobrane techniki terapeutyczne mają zwiększyć u Pacjenta zakres ruchu, siłę mięśniową i wytrzymałość
- rehabilitacja nie kończy się wraz z powrotem Pacjenta do zwyczajnych aktywności lub dyscypliny sportu, ale jest prowadzona jeszcze przez jakiś czas, w celu całkowitego wyleczenia i zapobiegania nawrotom skutków urazu sportowego lub przeciążenia.
Zobacz także:
- Rola tkanki łącznej w prawidłowym działaniu układu ruchu
Podstawowym budulcem układu kostnego człowieka jest tkanka łączna szkieletowa. Wyodrębnione w niej tkanki – kostna i chrzęstna, stanowią fundament układu ruchu, zapewniając stabilność i wytrzymałość całego szkieletu. Dzięki tkance łącznej, kości mogą skutecznie przenosić siły mięśni, umożliwiając swobodne ruchy i chroniąc narządy wewnętrzne przed urazami. - Dotyk tensegracyjny w leczeniu zaburzeń mięśniowo – szkieletowych
Tensegrity Touch to nowoczesna metoda leczenia, która pomaga skutecznie redukować napięcie mięśniowe i poprawiać elastyczność powięzi, co zmniejsza lub całkowicie eliminuje przewlekłe dolegliwości bólowe. Dzięki delikatnym technikom ścinania, nacisku i skręcania, terapeuta wspomaga naturalne procesy samoregulacji organizmu, pomaga przywrócić równowagę i ruchomość stawów Pacjenta. - Czym jest rozluźnianie mięśniowo-powięziowe?
Pośród metod terapeutycznych, stosowanych w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych, przywrócenia prawidłowej funkcji powięzi i wsparcia obszarów osłabionych przez jej uszkodzenie, najbardziej skutecznym okazuje się rozluźnianie mięśniowo-powięziowe. Mobilizacja powięzi, zwiększenie jej elastyczności oraz rozluźnienie i rozciągnięcie powięzi w celu złagodzenia napięcia, likwiduje wiele schorzeń i dolegliwości oddalonych od miejsca bólu zarówno czasowo, jak i przestrzennie.