27 godzin / 36 h dydaktycznych – zajęć praktycznych i teoretycznych

szkolenie podyplomowe w systemie zaocznym 1 zjazdowym

3 000 zł netto/brutto

30/1-2/02/2025

VERSUS MEDICUS Ciechomski Sp. z o.o. ul Strzelecka 49,61-846 Poznań

1. Mechanizmy działania TT
   • Uwolnienie mięśniowo-powięziowe oraz odruchy typu przeciąganie, następujące jednocześnie
   • Tensegracja – jej istotność dla uporządkowania struktury i ruchu
   • Przeciąganie – resetowanie tensegracji i tonicznej funkcji posturalnej
2. Anatomia i fizjologia tkanki łącznej
   • Macierz zewnątrzkomórkowa i środowisko komórkowe
   • Mechanotransdukcja i przebudowa tkanki
   • Szkielet kostny i włóknisty, wstępne naprężenie w układzie powięziowym a tensegracja
   • Tkanki ślizgowe, przedziały i powierzchnie mięśniowo-powięziowe i ich relacje przestrzenne
   • Mięśniowo-powięziowe przenoszenie sił i wzajemne położenie mięśni – jak pojmować zmiany wywołane przez manualną informację wejściową TT
   • Sekcja na tępo i płaszczyzny przedziału – chirurgiczna jakość dotyku
   • Mechanika tkanki – anizotropia, sprężystość i długość tkanki
   • Trzaski mięśniowo-powięziowe i ich znaczenie diagnostyczne
   • Rozkład sił i dynamika płynowa w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego
3. Funkcja ruchowa
   • Neurologiczne i poza-neurologiczne mechanizmy koordynacji i kontroli ruchowej
   • Funkcje ruchowe: toniczne i fazowe, mimowolne i podlegające woli
   • Dynamika pasywna i komunikacja morfologiczna w postawie oraz koordynacji i kontroli ruchu
   • Jakości ruchu – istotne dla trofiki i przebudowy tkanki
   • Dynamika segmentalna – istotność różnicowania i integracji segmentów ciała
   • Recykling potencjalnej energii elastycznej w układzie powięziowym – efekt odbicia i jego wpływ na funkcje ruchu i przebudowy
   • Propriocepcja i interocepcja w ustalaniu ruchu
4. Biologia homeostazy
   • Środowisko wewnętrzne i jego podtrzymywanie
   • Funkcje autonomiczne – katabolizm, anabolizm i stany autonomiczne
   • Cykle chronobiologiczne a homeostaza
   • Interocepcja i jej rola w fizjologii i terapii
   • Przeciąganie jako prototyp zachowania homeostatycznego
5. Umiejętności manualne w TT
   • Rola rąk i całego ciała terapeuty w stosowaniu TT
   • Ocena miejscowej ruchomości tkankowej
   • Ocena układu powięziowego poprzez ścinanie powięzi powierzchownej
   • Tworzenie tensegracji przy pomocy dotyku – połączenie ścinania, nacisku i skręcania
   • Ocena i monitorowanie stopnia tensegracji – oscylacje o charakterze sonarowym i odczucie zwięzłości pod rękami terapeuty
6. Reakcje autonomiczne na dostarczone informacje wejściowe TT
   • Rozpoznawanie ruchowych reakcji autonomicznych: izometryczny współskurcz antagonistów, drgania, ruchy kloniczne, ruchy przypominające przeciąganie, odruchy prostowania osiowego, mruganie powiekami, ruchy gałek ocznych
   • Dodatkowe reakcje autonomiczne: wzorce oddechowe, ruchy żołądkowo-jelitowe, zmiany w stanie świadomości
7. Ocena kliniczna
   • Wywiad – interpretowanie historii pacjenta i formułowanie hipotez
   • Czytanie ciała – wizualna ocena organizacji segmentalnej i ruchu, jak te informacje zastosować
   • Subiektywna ocena sensoryczna – nakierowanie uwagi pacjenta na odczucia w ciele
   • Ocena palpacyjna w różnych pozycjach – ruchomość tkankowa, ocena tensegracji, przenoszenie ruchu przez segmenty
   • Stałe zaangażowanie pacjenta poprzez odczucia (intero- i propriocepcja)
   • Porównanie odczuć przed- i po-manipulacyjnych jako źródło pouczających wskazówek
   • Tworzenie „pracy domowej” dla pacjenta w oparciu o przeanalizowane odczucia – śledzenie jakości posturalnej i ruchowej przy pomocy odczuć intero- i proprio-ceptywnych (przeciwdziałanie nawracaniu objawów)
8. Relacja terapeutyczna w TT
   • Współuczestnictwo terapeuty i pacjenta – edukacyjny charakter procesu
   • Autonomia pacjenta – poznawanie zasobów podczas zmiany wzorców ruchowych, indywidualne opracowywanie „pracy domowej” właściwej dla danego pacjenta w celu przeciwdziałania złym nawykom posturalnym i ruchowym
9. Wykorzystanie ciała przez terapeutę
   • Kluczowe aspekty, śledzenie ich na przestrzeni całego kursu
   • Tensegracja powinna wyrażać się zarówno u terapeuty jak i u pacjenta
   • Odpowiednie zastosowanie manewrów stanowi dla terapeuty źródło zasobów do pracy nad wykorzystaniem własnego ciała
10. Leczenie zaburzeń mięśniowo-szkieletowych przy pomocy TT
    • Powszechne zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i ich patogeneza
    • Rozumowanie kliniczne – ocena i interpretacja wyników poszczególnych manewrów i sesji (krótkofalowe, średnio- i długo-falowe)
    • Wytyczne dotyczące zastosowania manewrów TT w częstych sytuacjach klinicznych